Παρακολούθησα προχθές αγαπητοί φίλοι στη τηλεόραση , ένα ντοκιμαντέρ που παρουσίαζε τις δυσκολίες διαβίωσης και επιβίωσης διαφόρων ειδών του ζωικού μας βασιλείου .
Είδα λοιπόν εκεί με τι θαυμαστό τρόπο αναπτύσσουν συμπεριφορές αλληλεγγύης και συντροφικότητας ακόμη και τα ζώα .
Είναι εντυπωσιακός πράγματι ο τρόπος που τα δυνατότερα , τα νεότερα και τα υγιεστέρα ζώα μιας αγέλης , εκδηλώνουν ενστικτωδώς την προστατευτικότητά τους για τα πιο αδύναμα μέλη της ομάδας τους. Για τα πιο γέρικα και προβληματικά μαζί μ` εκείνα της πιο μικρής ηλικίας αλλά και τα άρρωστα και τα τραυματισμένα .
Σχηματίζουν λοιπόν συνήθως ως αμυντική θωράκιση έναν μεγάλο προστατευτικό κύκλο γύρω από όλα αυτά τα αδύναμα μέλη της ομάδος τους , κάθε φορά που ο κίνδυνος ελλοχεύει και αντιλαμβάνονται πως τα απειλεί .
Όμως ακόμη κι όταν έχουν να μοιραστούν λιγοστή και ανεπαρκή ποσότητα τροφής και νερού , πάλι τότε με αξιοθαύμαστη αλληλεγγύη και συντροφικότητα καλύπτουν πρώτα τις ανάγκες για επιβίωση των πιο αδύναμων του είδους τους .
Θα ήταν νομίζω ένα καλό μάθημα για τους περισσότερους από μας , αν συμπωματικά είχαμε παρακολουθήσει όλοι μας το ντοκιμαντέρ αυτό .
Είναι τα τρίτα Χριστούγεννα κύριε Δήμαρχε αυτά , που σας βρίσκουν στο τιμόνι του Δήμου και μαζί τους συμπληρώνεται και η τρίτη χρονιά της δημοτικής σας θητείας
Κάθε χρόνο ( κυριολεκτικά ), στον προϋπολογισμό του Δήμου αναγράφεται και ένα χρηματικό ποσό - ενίοτε ευμεγέθες - για την εκδήλωση υποτίθεται μέσω του κοινωνικού χαρακτήρα αυτών των κονδυλίων , της συλλογικής ανθρωπιάς μας και της συμπαράστασής μας έναντι όλων εκείνων των συμπολιτών μας που την έχουν πραγματικά ανάγκη.
Όμως είναι γεγονός , πως η απλή και μόνο αναγραφή ρουτίνας μιας δαπάνης στον ετήσιο προϋπολογισμό , απέχει πολύ απ` την πραγματική βούληση για την πραγμάτωση του σκοπού που γράφτηκε και την χρήσιμη πρακτική αξιοποίησή της
Συνήθως μάλιστα απέχει ευθέως ανάλογα και τόσο πολύ , όσο μεγάλη είναι και η απόσταση που χωρίζει τις επιτακτικές ανάγκες αυτών των συνανθρώπων μας από τη δική μας καλοπέραση , τη μακαριότητα , το βόλεμα και την απροθυμία μας να εκπληρώσουμε εν τέλει με συνέπεια το καθήκον και το σκοπό μας τόσο ως άνθρωποι όσο και ως αιρετοί .
Δεν βρίσκω λοιπόν κανέναν απολύτως άλλο λόγο για να αναγράφουμε κάθε χρόνο ( και στο μεταξύ ουδέποτε να το χρησιμοποιούμε ) κάποιο μικρό ή μεγάλο κονδύλι για κοινωνικές κι ανθρωπιστικές ανάγκες στον προυπολογισμο, πλην εκείνου βεβαίως που δεν φανερώνει όμως τίποτε άλλο παρά ίσως μόνο το μέγεθος της ατομικής και συλλογικής υποκριτικής μας διάθεσης .
Σε ολόκληρη σχεδόν τη χώρα με πρωτοβουλίες συνήθως των Δημοτικών Αρχών , αναπτύσσεται με αξιοθαύμαστο τρόπο περίπου τρία χρόνια τώρα και συνεχώς θεριεύει , ένα κίνημα αλληλεγγύης , ανθρωπιάς και προσφοράς για την αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας που έχει σφιχταγκαλιάσει πνιγηρά , επικίνδυνα και καταστροφικά έως αφανισμού πολλούς συνανθρώπους μας .
Ο δικός μας Δήμος δυστυχώς τελεί σε απραξία επ` αυτού και είναι μεταξύ των λίγων εκείνων Δήμων που απόμειναντραγικά μόνοι να σέρνονται στην οπισθοφυλακή και να αναδεικνύονται σταθερά απόντες απ` την Πανελλήνια αυτή εργώδη προσπάθεια και δράση για οργανωμένη κι αποτελεσματική προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων των τοπικών μας κοινωνιών .
Είναι γεγονός βέβαια πως η Ελληνική επαρχία δεν βιώνει τόσο έντονα ούτε αισθάνεται και αντιμετωπίζει σε ακραίες μορφές το απεχθές και σκληρό πρόσωπο της οικονομικής κρίσης .
Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως μικρής έστω εμβέλειας ανάγκες δεν υπάρχουν παντού όπως βεβαίως και στον δικό μας δημοτικό χώρο . Όταν μάλιστα δεν “φτάνει” και πολύ περισσότερο δεν “περισσεύει”, η κατανόηση , η έγνοια , η ανθρωπιά και η συναίσθηση ευθύνης των αρμοδίων για να τις καλύψει και να τις αμβλύνει .
Είναι όμως όπως και να το κάνουμε διαφορετικού βαθμού η ένταση , το μέγεθος και τo είδος της συμπτωματολογίας τουφαινομένου .
Δεν θα εξηγήσουμε τώρα το γιατί και πως , αλλά είναι περισσότερο από βέβαιο πως η κατάσταση στην ύπαιθρο χώρα είναι απείρως καλύτερη σε σχέση με την τραγικότητα της θέσης και του όγκου των προβληματων και των αναγκών πολλών ανθρώπων κυρίως και πρωτίστως στα μεγάλα και πολύ μεγάλα αστικά κέντρα .
Αγαπητοί φίλοι αιρετοί . Κύριε Πρόεδρε του ΔΣ . Κύριε Δήμαρχε .
Δεν ξέρω γιατί παρουσιάζετε ως Δημοτικό αιρετό σύνολο - τουλάχιστον μέχρι ώραs - αυτή την κακή παγιωμένη εικόνα αδιαφορίας και αδράνειας για ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα .
Γιατί προτιμάτε να επιδεικνύετε αυτή την απαράδεκτη θέση και στάση “απόστασης” απ` τα μικρά ίσως - σε αριθμό και σε ένταση - αλλά υπαρκτά όμως προβλήματα που αφορούν και τους δικούς μας συνδημότες και τις ανάγκες τους .
Δεν θέλω βεβαίως να πιστεύω πως πρόκειται για την χειρότερη εκδοχή εκδήλωσης κοινωνικής αναλγησίας και αποτύπωση φαινομένου ατομικής αναισθησίας , ούτε για εν τη πράξη δικαίωση της ρήσης πως οι χορτάτοι ( οι βολεμένοι θα πω εγώ ) δεν νοιάζονται μήτε και σκέπτονται τους πεινασμένους και αναγκαιούντες .
Μάλλον θα έλεγα πως πρόκειται για τη συνήθη πλέον Δημοτική αδράνεια επί παντός . Αφού όπως κι φορές έχουμε επισημάνει , το Δημοτικό μας Συμβούλιο με την παρούσα σύνθεσή του, ούτε μπορεί ούτε θέλει ούτε κι έχει την στοιχειώδη έστω επάρκεια κι ευαισθησία να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του θεσμικού ρόλου, πόσο μάλλον τώρα στις ανάγκες των καιρών και κάποιων συνανθρώπων !!!
Βρεθήκαμε ως τόπος και τοπική κοινωνία ετούτη τη δύσκολη συγκυρία , πράγματι ανοχύρωτοι και ατυχώς με αιρετούς εκπροσώπους ανεπαρκείς , αναξιόμαχους , ανάλγητους και πασιφανώς ακατάλληλους .
Είναι κρίμα , αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια για τη Δημοτική μας αιρετή διοίκηση , όμοια της οποίας ελπίζω κι εύχομαι ο τόπος μας να μην ξαναυποστεί !!.
Ωστόσο όπως ο άμυαλος , ο άπειρος άφρων και άσωτος νέος που έχοντας κατασπαταλήσει ανώφελα το βιος του και καταστροφικά το χρόνο της νιότης του , στα στερνά του μετανοιωμένος αναλογίζετε , θρησκεύετε , σωφρονίζετε ίσως κι αλλάζει , έτσι και οι αιρετοί μας στα στερνά του δημοτικού τους βίου και μόλις μια ανάσα πια απ` το τέλος της θεσμικής τους θητείας, έχουν έστω και τώρα την ύστατη ευκαιρία αν όχι να αναπληρώσουν παραγωγικά τον χαμένο χρόνο, τουλάχιστον να τον αξιοποιήσουν και να τον “γεμίσουν” τον εναπομείναντα με μυαλωμένες και ωφέλιμες πράξεις & παρεμβάσεις , όπως τους επιτάσσει άλλωστε το θεσμικό τους καθήκον κι ο ρόλος τους ως αυτοδιοικητικών.
Αξιοποιήστε λοιπόν επιτέλους φίλοι αιρετοί του Δήμου μας , το κοινωνικό κονδύλι της φετινής χρονιάς που προϋπολογίσατε για τις ανάγκες των συνανθρώπων μας και νοιώστε και εσείς μαζί με εμάς την χαρά και την ικανοποίηση της αληθινής προσφοράς σε όλους αυτούς που την χρειάζονται .
Μιας γενναιόδωρης προσφοράς αγάπης και ενδιαφέροντος προς κάθε συνάνθρωπο που τούτη την δύσκολη ώρα δοκιμάζεται κι αποκαμωμένος απ` τη βαθειά λαβωματιά της οικονομικής κρίσης καρτερεί με αγωνία κι ελπίζει στη στροφή της θεσμική σας ματιάς , της προσοχής σας και της έγνοια σας προς τις ανάγκες του .
Αξιώνουμε επομένως όλοι εμείς οι πολίτες αυτού του τόπου, να βρείτε ως εκπρόσωποί μας - έστω προσωρινά τούτες τις γιορτινές μέρες τις Χριστουγεννιάτικες και της Πρωτοχρονιάς -, την χαμένη ανθρωπιά σας και να αναλογιστείτε την ευθύνη σας για τις αμέλειες και τον παραγκωνισμό αυτής της αναγκαίας πλέον προτεραιότητας για στροφή και στοργή στον αδύναμο συνδημότη της διπλανής μας πόρτας , που τρία χρόνια τώρα αγνοείται και λησμονιέται .
Κακοφορμίζοντας με την τακτική αυτή το πρόβλημα , που εσείς μεν το δημιουργείτε και το διευρύνετε με τις θεσμικές αλλά κυρίως τις ατομικές ανθρώπινες ανεπάρκειές σας και εμείς βεβαίως το διαιωνίζουμε επειδή δυστυχώς ακόμη σας ανεχόμαστε !!!
Κύριε Δήμαρχε επιβάλετε να προβληματιστείτε και έχετε χρέος να κάνετε κάτι .
Μα περσότερη απαίτηση έχω από σας τους δυό – τρείς αιρετούς συμβούλους , τους μόνους που όπως ξέρετε και οι ίδιοι άλλωστε , έστω κι επιφυλακτικά σάς εμπιστεύομαι ακόμη ως ικανούς να αντιλαμβάνεστε τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις σας.
Πάρτε λοιπόν την πρωτοβουλία μόνοι σας ( μην περιμένετε άλλους δεν πρόκειται να φανούν ) και φροντίστε αμέσως να υπαγορέψετε και να επιβάλετε δημοτικές ενέργειες και αποφάσεις , ικανές να καλύψουν δραστικά τούτες τις μέρες της αγάπης και της ελπίδας που φέρνει η γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου , υπαρκτές ανάγκες ανθρώπων και οικογενειών ανακουφίζοντας αποτελεσματικά και στέλνοντας δυνατό μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης .
Προσθέστε σ` όλα αυτά και το προσωπικο δικό σας ξεκάθαρο στίγμα βούλησης και δώστε υπόσχεση πραγματική κι αντρίκια , πως κανείς συμπολίτης μας που δοκιμάζετε ,δεν πρόκειται να ξαναμείνει ποτέ στο μέλλον μόνος κι αβοήθητος .
Αποδειχθείτε ετούτη την ώρα των πολλών δυσκολιών , άξιοι και ικανοί αιρετοί εκπρόσωποι πολιτών και ευαίσθητοι δέκτες των μηνυμάτων της τοπικής κοινωνίας αλλά και εκείνων των συμπολιτών μας που προσμένουν απ` την ανθρωπιά και την έγνοια σας .
Βγάλτε τον καλύτερο κι ανθρωπινότερο εαυτό σας τώρα , αποδεικνύοντας την ευρυχωρία της καρδιάς σας με πράξεις που να υπηρετούν τις τρέχουσες και χρόνιες ανάγκες των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας , διασώζοντας παράλληλα έτσι και τον θεσμό που εκπροσωπείτε , απ` την καθολική απαξίωση που του επιφυλάσσουν οι “άλλοι” με την κατάπτυστη αδιαφορία τους .
Αυτή την αδιαφορία , αυτή την στενοψυχία , την μιζέρια των συναισθημάτων και την ανύπαρκτη ατομική ευαισθησία , αφήστε τα για όλους τους υπολοίπους χοντρόπετσους συναδέλφους σας .
Εσείς καλείστε ξεπερνώντας και αποτάσσοντας το επαχθές βάρος της αναισθησίας των άλλων αιρετών, να αποδείξετε έστω μόνοι οι δυό τρείς σας και αντ` αυτών , το βαθμό της ανθρωπιάς και της φιλαλληλίας σας . Ως αιρετοί και ως άνθρωποι που τουλάχιστον αντιλαμβάνεστε πρωτίστως τι συμβαίνει γύρω σας και δείχνετε ικανοί να το αντιμετωπίσετε με τα εργαλεία της θεσμικής σας θέσης και τις προσωπικές σας δυνατότητες .
Εμπνέοντας πολλούς για να προσφέρουν σε λίγους , όλα εκείνα τα αναγκαία όμως που τα προσμένουν οι συνάνθρωποι γιατί πραγματικά τους λείπουν
Μια έμπρακτη απόδειξη της ανθρωπιάς σας ζητώ και τίποτα παραπάνω. Για όλους εκείνους τους συμπολίτες μας που είτε έχουν την ανάγκη μοναχά της ανθρώπινης συντροφιάς και επαφής κι ως βάλσαμο την περιμένουν πνιγμένοι στη μοναξιά , την ανημπόρια και την ανασφάλειά τους. Είτε κάτι ακόμη περισσότερο αναγκαίο, όπως η ίδια η επιβίωσή τους και η διατήρηση της υγείας τους ψυχικής και σωματικής .
Τελειώνοντας δεν θα μπορούσα να παραλείψω να συγχαρώ για μια ακόμη φορά την « Πρωτοβουλία πολιτών Αμφίκλειας » για τις φιλότιμες και ευτυχώς συχνά επαναλαμβανόμενες αξιολογότατες προσπάθειες της , για την αντιμετώπιση -ειδικά αυτές τις μέρες - των αναγκών κάποιων συμπολιτών μας και τις οποίες προσπάθειες βεβαίως όλοι μας θα πρέπει να ενισχύσουμε και να συνδράμουμε , καθώς επίσης και εκείνες του συλλόγου της Τιθορέας « Φιλοποίμην Φίνος », που όπως τελευταία διαβάζω αναπτύσσει ανάλογες πρωτοβουλίες .
Δεν ξεχνώ βεβαίως το «Ίδρυμα Μέρμηγκα » και την άξια Πρόεδρό του κυρία Λήδα Μέρμηγκα , για τη διαχρονική συμπαράσταση την βοήθεια και την ανακουφιστική παρέμβαση και φροντίδα του Ιδρύματος τόσο για τους αναγκαιούντεςτης τοπικής κοινωνίας όσο και της σπουδάζουσας νεολαίας μας.
Με ευαισθησία πάντα και σύμφωνα με τις επιθυμίες του μεγάλου ευεργέτη του τόπου μας και πατρός της .
( Συγχαρητήρια βεβαίως ανήκουν και σε όποιον άλλο τοπικό συλλογικό φορέα ή και ιδιώτη αναπτύσσει παρόμοια δραστηριότητα , που εγώ όμως δυστυχώς δεν μπορώ να γνωρίζω κι ας μου συγχωρηθεί αυτό ).
Τους ευχαριστούμε και τους τιμούμε όλους αυτούς για την κοινωνική τους δράση και τις πρωτοβουλίες τους . Αποδεικνύουν έτσι την καλή τους προαίρεση και τον υψηλό βαθμό κοινωνικής ευθύνης που τους χαρακτηρίζει . Αναπληρώνοντας εν πολλοίς και καλύπτοντας κατά το δυνατόν με επάρκεια , τόσο τις υπαρκτές ανάγκες κάποιων συνανθρώπων μας όσο όμως και το μεγάλο Δημοτικό “κενό” που αφήνει στον ευαίσθητο αυτό τομέα , η μέχρι ώρας ανεξήγητη και παρεξηγήσιμη Δημοτική “αποχή” από τέτοιου είδους προνοιακού χαρακτήρα πρωτοβουλίες και έμπρακτης συμπαράστασης με ευαισθησία για τον χειμαζόμενο συνάνθρωπο και έγνοια για τις ανάγκες του.
Θα ήθελα να κλείσω αυτό το σημερινό σημείωμα αναφέροντας κάτι που ως μήνυμα το θεωρώ σπουδαίο , επίκαιρο και διαχρονικό. Μου άρεσε πολύ και με συγκίνησε ιδιαίτερα όταν το είχα πρωτοδιαβάσει γιαυτό και δεν το ξεχνώ.
Το είχε πει στο παρελθόν -και αποτελούσε και βαθειά του πίστη- ο εξαιρετικός δημιουργός - και για πολλούς και διανοητής- Μάνος Χατζιδάκις .
« Σαν κάνει ( είπε ), κάποιος το “καλό”, αυτό ανεβαίνει με μιας ψηλά στον ουρανό μα για δες , βρίσκει το δρόμο πάντα αυτό και κατεβαίνει τοκισμένο ξανά εδώ » !!!
Δεν είναι υπέροχο αυτό το μήνυμα ??
Αν ναι δεν μας απομένει λοιπόν παρά να το ενστερνιστούμε….. για να οδηγεί τη ζωή μας και τις πράξεις μας στηνκαθημερινοτητά μας .
Καλά Χριστούγεννα πατριώτες και καλή δημιουργική χρονιά
Με αγάπη και υγεία στις οικογένειές σας. Καλότυχο το σπιτικό σας και προκοπή
στις δουλειές σας εύχομαι . Λίγη όμως απ` την έγνοια μας αν περισσεύει λέω , ας την έχουμε τούτες τις άγιες μέρες για αυτούς τους συνανθρώπους μας που ενώ ζουν ανάμεσά μας , μόνοι τους όμως πάντα μένουν κι ίσως κι ανήμποροι να νιώθουν .
Και τα προβλήματά τους σωρός τόσο ψηλός σαν τα βουνά , που τους στερούν την τύχη να ξοδεύουν αυτοί το περίσσευμα της έγνοιας τους για άλλους .
Ας κάνουμε πατριώτες το “καλό” μέρες που έρχονται . Επιζητώντας να βιώσουμε έτσι Χριστουγεννιάτικα , το θαύμα της ανάληψής του ψηλά στον ουρανό και της επιστροφής του με τόκο. Αμήν .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου